Sporten. De een vindt het leuk, de ander niet. De een vindt het belangrijk, de ander niet. De een kan het goed, de ander... ehm... wat minder.

Veel mensen zullen óf steeds voor de eerste optie kiezen, óf steeds voor de tweede optie. Logisch, want als je iets niet goed blijkt te kunnen, vind je het al snel niet meer leuk en waarschijnlijk ook minder belangrijk. Je zal je eerder focussen op dingen die je wel kan. Daar kan je voldoening uit halen en daarom vind je dat wel leuk

Bij mij werkt dit echter anders. Ik vind sport leuk en belangrijk, maar echt goed kan ik het niet. Dat komt omdat ik een beperking heb: CP (Celebrale Parese). Hierdoor werkt mijn rechterhelft niet optimaal. Nou heb ik geluk dat ik het héél licht heb en dat je het daardoor niet kan zien. Ik word nooit aangesproken op mijn beperking. Wel zeggen mensen af en toe dat ik zo goed loop. Ze halen mij dan door elkaar met mijn tweelingbroer, die veel zwaardere CP heeft dan ik. En nee, dat is niet leuk. Niet omdat hij anders loopt, niet omdat hij zielig zou zijn (dat is hij net als andere beperkten niet!), maar wel omdat hij er minder makkelijk bij kan horen.

Doordat ik veel te maken heb met mensen met een beperking, kan ik dat laatste met absolute zekerheid zeggen. Ik voetbal in een G-team en ik doe vrijwilligerswerk bij een goed doel waar dit soort mensen ook werken. Zodoende heb ik ook vrienden met een beperking. Door hun ervaringen, door die van mijn broer én door die van mezelf weet ik hoe belangrijk inclusie is.

Een vijftal jaar geleden moest ik op mijn middelbare school hoogspringen. Dan moet je gelijktijdig afzetten met beide benen. Onmogelijk met mijn problemen. Toch deed ik mee. Ik was net begonnen op de middelbare school en moest en zou erbij horen. Ik wilde niet weer gepest worden, zoals op de basisschool. Als je anders bent, heb je toch meer kans op pesterijen.

Natuurlijk ging dat hoogspringen niet. Ik barstte in huilen uit. Gelukkig was de gymdocente in kwestie zo handig om er iets tegen de klas over te zeggen. Dat scheelde wel.

Dit liep dus nét goed af, maar natuurlijk loopt het ook wel eens niet goed af. In groep 8 gingen mijn broer en ik bijvoorbeeld een kijkje nemen op een middelbare school. Dat was bepaald niet geslaagd: mijn broer werd uitgelachen omdat hij door zijn spasme heel anders loopt. Dat deed hem pijn. Dat deed mij pijn.

Dat was 6 à 7 jaar geleden. Is er in de tussentijd veel verbeterd? Nee. Nivel en het Trimbos-instituut voerden in opdracht van het College van de Rechten van de Mens een onderzoek uit onder Nederlanders met en zonder beperking (2016). Hier komen een aantal schokkende resultaten uit naar voren:

 

 

Totale bevolking

Mensen met lichamelijke beperking

Mensen met psychische aandoening

Betaald werk

75%

36%

22%

Bezoekt regelmatig buurtvoorziening

74%

66%

40%

 

 

Volgens Nivel waren de cijfers 4 jaar daarvoor vrijwel hetzelfde!

Nu is mijn gemeente, Geldermalsen, een van de koplopergemeentes op het gebied van inclusie. De VNG (Vereniging Nederlandse Gemeentes) heeft Geldermalsen en 24 andere gemeentes deze opdracht gegeven. Wat het inhoudt? Dat Geldermalsen zelf invulling mag geven aan het VN-Verdrag Handicap uit 2016. Volgens dit verdrag moeten ‘mensen met fysieke, psychische en verstandelijke beperkingen volwaardig en gelijkwaardig kunnen meedoen en meebeslissen in de samenleving’. Dan moet er nog wel wat gebeuren, gezien de cijfers!

Geldermalsen heeft hiervoor een inclusieoverleggroep ingesteld. Hierin zitten ervaringsdeskundigen en hulpverleners. Samen bedenken zij hoe Geldermalsen en straks West Betuwe mensen met een beperking wél kan laten meedoen. Zeer belangrijk, want dat wat mijn broer overkwam, mag niet weer gebeuren!

21 november, de dag dat de inwoners van West Betuwe een nieuwe gemeente kiezen, gaat ook hierover. Elke partij zal zeggen dat ze voor inclusie is. Maar besteedt elke partij er ook aandacht aan in de campagne? Denk het niet. Het zal gaan over woningbouw, over de AVRI, maar over de rechten van mensen met een beperking...? Ho maar, daar valt haast geen stem mee te winnen zullen ze denken. Daar zullen ze wellicht enigszins gelijk in hebben, maar dat maakt het niet minder belangrijk! Politiek gaat niet om stemmen winnen. Politiek gaat om problemen oplossen en om het zo gelukkig mogelijk maken van de bevolking. Lossen we hier een probleem mee op? Ja, een hardnekkig probleem zelfs! Maken we hier mensen gelukkig mee? Ja, nogal. Niemand met een beperking zal meer uitgelachen worden, niemand zal meer vanwege zijn beperking afgewezen worden voor een baan.

Daarom moet de nieuwe gemeente van inclusie een prioriteit maken. Het moet niet onderop de stapel belanden. Want al die mensen met een beperking, die kunnen niet wachten! Die willen er nú bijhoren, die willen nú een baan!

Ps
Als je inclusie ook belangrijk vindt, stem dan vooral NIET op de partijen die schandalig genoeg tegen de volgende motie hebben gestemd.

SP: voor
DENK: voor
SGP: voor
FvD: tegen
PvdA: voor
50Plus: voor
CDA: voor
GL: voor
D66: voor
CU: voor
PvdD: voor
VVD: tegen
PVV: voor

Felix Ooteman
Nummer 4 GroenLinks West-Betuwe
Medewerker Stichting Betuwe Wereldwijd

Bronnen

Redactie Nieuwsblad Geldermalsen (2018). Geldermalsen koploper op het gebied van inclusie
Gemeente Geldermalsen (2018). Actielijst Iedereen doet mee 2018
Kok, J. (2018). Geldermalsen zet zich in voor een 'Inclusieve samenleving'
Tweede Kamer der Staten-Generaal (2018). Motie van het lid Renkema over per arbeidsmarktregio inventariseren hoe mensen met een arbeidsbeperking aan werk worden geholpen
Redactie Nivel (2018). Meedoen in de samenleving met een beperking nog altijd niet vanzelfsprekend