Geschreven door Andrea Zierleyn

De eerste echte raad van de gemeente West Betuwe is inmiddels ruim een week geleden en het stof is neergedaald. Het was chaos alom, zelfs ervaren raadsleden klaagden en ook de pers had er geen ander woord voor. Het deed mij denken aan de X-curve van transitiedenkers als Rotmans en Loorbach. Het idee daarachter is dat oude structuren afnemen en nieuwe toe. Op het punt waar ze elkaar ontmoeten ontstaat chaos, voordat daaruit een nieuw evenwicht kan groeien.

De wereld waarin we nu leven kan daar goed in gevat worden, maar ook onze gemeente West Betuwe? En de vraag is of dat nieuwe evenwicht er een is van het nieuwe of oude systeem?

Terug naar de raad van 19 februari. Ik had moeite wijs te worden uit de wirwar van amendementen en moties voor de nieuwe APV. Zeker als er gedurende de vergadering van alles gewijzigd wordt. Je hebt net je standpunt bepaald en dan komt er een subamendement of blijkt het geheel eigenlijk overbodig te zijn. Eh, gaan we nu voor of tegen stemmen? Gelukkig is het een tijdelijke APV, dus we mogen het nog een keer overdoen en dan gaat het vast alweer iets makkelijker. Voor de luisteraars was het lastig te volgen en misschien is het een idee om de volgende keer op het grote scherm het betreffende amendement/motie te projecteren.

Inmiddels is het wel duidelijk dat het nog vele maanden zal duren voordat de nieuwe gemeente soepel draait en alles op zijn plek is gevallen. Daarom hoop ik dat uit de chaos iets moois gaat groeien: weg van de tegenstellingen, geen nodeloze rompslomp, openheid en transparantie van college naar raad en vice versa en vooral naar onze inwoners.