Ik schoof aan als betrokken en bezorgde burger, maar heb tegelijkertijd als voorzitter van GroenLinks West Betuwe met ‘groenlinkse oren’ geluisterd. Om te kijken op welke manier de klimaatcrisis de inwoners van onze gemeente bezighoudt en hoe onze fractie dat kan meenemen naar de raad. 

Gevoelens van moedeloosheid, woede en machteloosheid werden gedeeld. Het blijkt ook lastig hoe je de mensen om je heen kunt meenemen, zonder als zeurkous of moraalridder te worden weggezet. Opvallend was hoe actief deze negen mensen waren. In hun eigen gedrag (vegetarisch eten, elektrische auto, enkel tweedehands kleding kopen), maar ook in allerlei groene initiatieven in de regio. Er was iemand heel betrokken bij voedselbos Lingehout, twee mensen deden mee aan het Repair Café, er waren mensen politiek actief of bijvoorbeeld betrokken bij het aanzwengelen van duurzaam bouwen.

Voor mij persoonlijk was het fijn om te zien dat mede-inwoners van onze gemeente zich ook zorgen maken om het klimaat en zich zo willen inzetten in hun eigen invloedssfeer. Dat voedt mijn hoop voor de toekomst.